Reedycja (specjalizującej się w mało znanym, klasycznym rocku z najwyższej półki) wytwórni Ethelion, moim zdaniem JEDNEGO Z DZIESIĘCIU NAJLEPSZYCH, MAŁO ZNANYCH, BRYTYJSKICH PROGRESYWNYCH ALBUMÓW z PRZEŁOMU LAT 60-TYCH i 70-TYCH! Wydany w styczniu 1969 roku, niestety jedyny longplay tej formacji, to doskonałe połączenie jakże wówczas ożywczej mieszanki późnej psychodelii oraz bazującego na bluesie i jazzie wczesnego prog-rocka, bliskiego dokonaniom Jethro Tull, bardzo wczesnych Family, Spirit oraz Captaina Beefhearta. Fajne partie fletu i saksofonu, jazzująca gitara, senny, psychodeliczny wokal oraz obłędne, bardzo przestrzenne, ale solidne brzmienie sekcji rytmicznej. Wspaniała i zarazem do dziś totalnie niedoceniona płyta (choćby przez mojego kolegę po piórze Richarda Morton-Jacka...). 56 minut intensywnych i niezapomnianych wrażeń! Widoczny na froncie okładki perkusista grał potem w progresywnej formacji Whichwhat. Absolutny MUS!