Jedenasty studyjny album weteranów progresywnego rocka. Zespół w składzie: Peter Hammill, Hugh Banton i Guy Evans, tym razem zaproponował aż trzynaście dość krótkich utworów/piosenek (3-5 minut), w większości w dość stonowanym, sentymentalnym nastroju, choć nadal z wyraźnymi wpływami starego rocka progresywnego. Szkoda tylko, że brak tutaj dłuższych, instrumentalnych improwizowanych partii - te niestety ustąpiły miejsca perfekcyjnie zaaranżowanym, krótkim piosenkom, oczywiście jak zawsze świetnie wykonanym i wyprodukowanym.