Trzeci i czwarty album (oba wydane niegdyś przez Vertigo) brytyjskiej, folk-progresywnej formacji prowadzonej przez Lee Jacksona - byłego wokalistę i basistę The Nice. W przeciwieństwie do zespołu Keitha Emersona muzykę JH charakteryzowały niemal balladowe, w dużej mierze akustyczne (czasem folkujące, czasem progresywne) brzmienia zbudowane na bazie gitar akustycznych, klawiszy (fortepianu, melotronu) oraz instrumentów perkusyjnych. Na obu albumach partie bębnów zagrał sam Michael Giles, zaś na klawiszach grał były kolega Phila Collinsa z Flaming Youth - Brian Chatton.