Czyżby Steve Harris (lider Iron Maiden) zainspirował się logiem i krojem czcionki? A na dodatek potem jeszcze zapożyczył tytuł tego albumu do płyty własnego zespołu z 1992 roku? Kolejny, bardzo dobry, softprogresywny, głównie instrumentalny album brytyjskiego wirtuoza gitary - przypominający połączenie wczesnego Ricka Wakemana (1975-76), Camel z drugiej połowy lat 70-tych i wczesnych płyt Alan Parsons Project - z elementami staroangielskiego folku. W nagraniu wzięli udział John G. Perry, Clive Bunker, a także nieco zapomniani panowie z duetu Edwards Hand. Doskonała produkcja. Polecam.