Wydany w 1973 roku drugi (jak się okazało po latach...) album tego brytyjskiego zespołu, zawiera bardzo dynamicznego, purplowsko-heepowskiego hard-rocka (gitara + organy), z wyraźnie progresywnymi naleciałościami (m.in. 9-minutowy "St. John's") i w najlepszym gatunku. Natomiast przypominający chwilami "Highway Star" - "Changing My Ways" to hardrockowy klasyk! Zremasterowana edycja z 2021 roku, w digipaku, z pięcioma niepublikowanymi wcześniej bonusami. Gorąco polecam! (JL)