Co prawda facet na okładce wyglądał jak jaskiniowiec (a w rzeczywistości w latach 60-tych był popularnym w Stanach wrestlerem), jednak ten nagrany w 1971 roku album zawiera świetnego, bluesującego, lekko rozkołysanego i całkiem cięzkawego rocka z fajnymi partiami gitary, pobrzmiewającymi w tle organami i okazjonalnymi dętymi. Spore zaskoczenie, tym bardziej że Beauregarde potrafił również śpiewać. Czasem słychać drobne szumki winylu, ale i tak polecam!